dawać się we znaki k-u

См. также в других словарях:

• dawać się – dać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}we znaki {{/stl 13}}{{stl 7}} dokuczać komuś, przeszkadzać; wywierać negatywne skutki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głód dawał im się we znaki. Najbardziej dał nam się we znaki brak specjalistycznej obsługi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dawać się — 1. Dać się lubić «być miłym, zasługiwać na sympatię»: Waluś prędko oswoił się z internatem. Był miłym dzieckiem, dawał się lubić. I. Newerly, Pamiątka. 2. Dać się poznać jako ktoś «okazać się jakimś»: Bronisław Czech, urodzony w 1908 roku w… …   Słownik frazeologiczny

• dawać – dać znak życia — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} podtrzymać znajomość, kontakt z kimś, odezwać się do kogoś (telefonicznie lub listownie), informować o sobie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daj jakiś znak życia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uprzykrzać się – uprzykrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić się przykrym, uciążliwym, nudnym dla kogoś, stawać się nie do zniesienia, dawać się we znaki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stara fryzura uprzykrzyła się jej. Każdy nowy ciuch szybko się jej uprzykrzał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dobierać się — 1) Szukać z kimś kontaktu seksualnego lub próbować odbyć z kimś stosunek płciowy Eng. To invite or request sexual favors; to attempt to fondle or have sex with 2) Zacząć komuś dokuczać i dawać się we znaki Eng. To start to make someone s life… …   Słownik Polskiego slangu

• dobierać się do dupy — Zacząć komuś dokuczać i dawać się we znaki Eng. To start to make someone s life miserable …   Słownik Polskiego slangu

• dobierać się do skóry — Zacząć komuś dokuczać i dawać się we znaki Eng. To start to make someone s life miserable …   Słownik Polskiego slangu

• trapić — ndk VIa, trapićpię, trapićpisz, trap, trapićpił, trapićpiony książk. «wyrządzać komuś przykrość, dotkliwie dawać się odczuwać, dawać się we znaki; niepokoić, martwić, nękać, gnębić» Kogoś trapią choroby, zmartwienia. Kraj trapiły wojny. trapić… …   Słownik języka polskiego

• szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… …   Słownik języka polskiego

• drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać …   Słownik języka polskiego

• uprzykrzać — ndk I, uprzykrzaćam, uprzykrzaćasz, uprzykrzaćają, uprzykrzaćaj, uprzykrzaćał, uprzykrzaćany uprzykrzyć dk VIb, uprzykrzaćrzę, uprzykrzaćrzysz, uprzykrz, uprzykrzaćrzył, uprzykrzaćrzony 1. «sprawiać, że coś staje się przykre, uciążliwe, nudne itp …   Słownik języka polskiego